پاورپوینت بررسی ضوابط پله های فرار ، الزامات آتش نشانی در خصوص راه پله ها

بخشی از مطلب
چنانچه پله در مسیر خروج واقع باشد رعایت موارد ذیل در آن الزامیست
بین هر دو پاگرد متوالی حداکثر فاصله قائم 3700 میلیمتر باشد
تمام راه پله ها و پلكان هايي كه در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، -
به استثناي پله هاي واقع در راهروهاي دسترسي به رديف صندلي ها در تصر فهاي تجمعي -كه تابع
ضوابط خاص خود هستند - بايد با ضوابط اين بخش مطابقت داشته باشند.
2- تمام پلكان هايي كه در راه خروج واقع شوند، بايد داراي ساختاري پايدار و ثابت باشند. -
عرض راه پله ها و پاگردها نبايد در هيچ قسمت از طول مسير كاهش يابد.
3- پاخور تمام پله ها بايد از يك جنس و با يك نوع پرداخت بوده و تمام تدابير لازم -
به منظور ممانعت از لغزندگي روي سطح آنها اتخاذ شود.
4- هر راه پله بايد دست كم 1100 ميليمتر عرض مفيد داشته باشد، مگر آنكه مجموع -
تعداد متصرفان تمام طبقات استفاده كننده از راه پله كمتر از 50 نفر باشد كه در آن صورت عرض
مفيد مي تواند به حداقل 900 ميليمتر كاهش داده شود. همچنين هر راه پله بايد دست كم 2050
ميليمتر تا سقف بالاي خود ارتفاع داشته و بين هر دو پاگرد متوالي آن، حداكثر فاصلة قائم 3700
ميليمتر باشد.
5- ارتفاع هر پله حداكثر 180 و حداقل 100 ميليمتر خواهد بود و هر كف پله بايد حداقل -
280 ميليمتر پاخور و حداكثر 2 درصد شيب داشته باشد. حداكثر اختلاف يا رواداري مجاز بين
اندازه هاي هر دو كف يا هر دو ارتفاع متوالي، 5 ميليمتر و درمورد تمام پله هاي واقع بين دو پاگ رد
متوالي مجموعاً 10 ميليمتر خواهد بود. در مواردي كه پله اي به سطح شيبدار، مانند كف پياد ه رو
مبحث سوم
30
منتهي شود، اختلاف ارتفاع مجاز بين دو سر آن حداكثر 80 ميليمتر به ازاي هر متر طول پله خواهد
بود.
6- طرح و استفاده از پله هاي قوسي در را ههاي خروج درصورتي مجا ز است كه حداقل -
اندازه كف (پاخور) هر پله در فاصله 300 ميليمتري از باريك ترين قسمت، 280 ميليمتر بوده و اندازه
شعاع قوس كوچك تر پله از دو برابر عرض آن كمتر نباشد.
7- استفاده از پله هاي مارپيچ در را ههاي خروج براي حداكثر 5 نفر مجاز خواهد بود، -
مشروط به آنكه با رعايت ضوابط زير طرح شوند:
الف) عرض مفيد پله از 650 ميليمتر كمتر نباشد.
ب) ارتفاع هر پله از 240 ميليمتر بيشتر نباشد.
پ) ارتفاع مفيد روي پله (قد راه پله) از 2000 ميليمتر كمتر نباشد.
ت) اندازه كف (پاخور) هر پله، در فاصله 300 ميليمتري از باريك ترين قسم ت پله، حداقل 200
ميليمتر باشد.
ث) تمام كف پله ها يك شكل و يك اندازه باشند.
8- پلكان هاي واقع در راه خروج با شيب بيش از 1 به 15 بايد در هر دو طرف داراي نرده -
دست انداز باشند. همچنين پلكان هاي عريض بايد به ازاي هر 750 ميليمتر از عرض مفيد خود، دست
كم در يك سمت نرده دس تانداز داشته باشند. استثنائاً پلكان هاي واقع در خانه هاي يك يا دو خانواري
و ساير واحدهاي مسكوني كوچك مي توانند فقط در يك سمت نرده داشته باشند.
9- تمام پلكان هاي داخلي و خارجي بنا، چنانچه به عنوان خروج استفاده شوند، بايد مطابق -
3 دوربندي و و دودبند شده، از ساير بخ شها مجزا شوند و با ضوابط - 3- 3- 1- ضوابط مندرج در بند 3
3 مطابقت داشته باشند. - 3- 1- مندرج در بند 3
10- دودبند كردن پلكان داخلي يا تامين فضاي دوربند با يكي از روش هاي ذيل مجاز است
الف) استفاده از پيش ورودي با تهويه طبيعي: در اين روش بايد حداقل عرض پيش ورودي در مسير
پيمايش 1800 ميليمتر باشد. اين عرض نبايد كمتر از عرض كريدور يا درورودي منتهي به آن
(هركدام كه بيشتر است) درنظر گرفته شود. مقاومت حريق در ورودي از پيش ورودي به پلكان
20 دقيقه و از واحدها به پيش ورودي حداقل يك و نيم ساعت باشد. در ضمن درها بايد دودبند و
خود بسته شو يا خودكار بست هشو باشند.
1- راههاي خروج از بنا و فرار از حريق 3
31
ب) استفاده از بالكن با تهويه طبيعي: در اين روش از بالكن براي ارتباط پلكان داخلي با واحدها
استفاده مي شود، كه در اين صورت نصب حفاظ هاي جان پناه و رعايت فاصله 3 متري ديوار مقاوم
حريق تا در ورودي بالكن به پيش ورودي الزامي است. مقاومت حريق در ورودي از پيش ورودي به
پلكان يك و نيم ساعت و از واحدها به پيش ورودي حداقل يك ساعت باشد. در ضمن درها بايد
دودبند و خود بسته شو يا خودكار بسته شو باشند.
ج) استفاده از پيش ورودي با تهويه مكانيكي: در اين روش بايد حداقل عرض پيش ورودي 1100
ميليمتر بوده و فاصله در ورودي واحد به پيش ورودي تا دريچه تهويه مكانيكي حداقل 1800
ميليمتر باشد. مقاومت حريق در ورودي از پيش ورودي به پلكان 20 دقيقه و از واحدها به پيش
ورودي حداقل يك و نيم ساعت باشد. در ضمن درها بايد دودبند و خود بسته شو يا خودكار
بسته شو باشند.
11- مقاومت حريق ديوارهاي پلكان و پيش ورودي براي ساختمان هاي بيش از 3 طبقه، 2 : --
ساعت و كمتر از 3 طبقه يك ساعت درنظر گرفته شود. مقاومت حريق در ورودي از پيش ورودي به
پلكان 20 دقيقه و از واحدها به پيش ورودي حداقل نيم ساعت باشد. ضمناً درها بايد دودبند و خود
بسته شو يا خودكار بسته شو باشند.
1 مترمربع كمتر باشد و / 12- مساحت قسمت باز ديوار پيش ورودي به فضاي باز نبايد از 5 -
طول اين ديوار در مجاورت فضاي باز نبايد از 6 متر كمتر باشد.
13- فاصله ميله هاي جان پناه بايد به گونه اي باشد كه كر هاي به قطر 100 ميليمتر نتواند از -
آن عبور كند.
14- ارتفاع دست انداز نرده در پله هاي خارجي و داخلي و جان پناه پشت بام حداقل 750 -
ميليمتر باشد.
15- پلكان هاي خارجي بايد از بخش داخلي ساختمان توسط ساختار مقاوم دربرابر حريق با -
همان مقاومت مورد نياز براي پلكا نهاي داخلي با بازشوهاي مقاوم حريق ثابت يا خود بسته شو جدا
گردند. به استثنا موارد ذيل كه ميزان مقاومت آنها م يتواند تا يك ساعت كاهش يابد:
تبصره 1: پلكان خارجي به يك خروج خارجي (مانند بالكن) با دو پله يا شيب راه دور از هم سرويس
مي دهد.
مبحث سوم
32
تبصره 2: پلكان خارجي حداكثر به دو طبقه كه يكي از آنها طبقه تخليه خروج بوده و داراي پله دوم
دور نيز مي باشد، سرويس مي دهد.
تبصره 3: در ساختمان هاي موجود، پلكان خارجي حداكثر به 3 طبقه كه يكي از آنها طبقه تخليه
خروج باشد و داراي پله دوم دور نيز باشد، سرويس م يدهد.
تبصره 4: در ساختمان هاي موجود كه به صورت كامل تمام بنا به شبكه بارندة تاييد شده تجهيز شده
است.
16- در فاصله افقي و عمودي 3 متري از پلكان خارجي از هر طرف، ديوارها بايد ساختار -
يك ساعت مقاوم حريق و پنجره ها ساختار سه چهارم ساعت مقاوم حريق داشته باشند.
17- درصورتي كه در ورودي واحدها در سطح زيرين پلكان خارجي قرار گيرد، مقاومت -
1 ساعت مقاوم حريق و در كمتر از 3 طبقه / حريق آنها در ساختمان هاي بيش از 3 طبقه با ساختار 5
بايد با ساختار 1 ساعت مقاوم حريق درنظر گرفته شود.
18- ساختار سقف بايد حفاظت زيرپله ها را فراهم نمايد و به صورت افقي از هر طرف پله -
كمتر از 3 متر نباشد.
19- پلكان خارجي بايد به گونه اي طراحي و اجرا شود كه جمع شدن آب در سطوح پلكان -
به حداقل برسد.
20- پلكان خارجي بايد حداقل از يك طرف به ميزان 50 درصد باز باشد. -
21- پلكان خارجي با ارتفاع بيش از 11 متر بايد به گونه اي طراحي و اجرا شود كه موجب -
وحشت متصرفين هنگام فرار نگردد. به اين منظور استفاده از ديوارهاي بدون امكان ديد با ارتفاع
حداقل 1200 ميليمتر الزامي است. درخصوص پلكان با ارتفاع كمتر از 11 متر استفاده از حفاظ هاي با
ارتفاع 750 ميليمتر با قابليت ديد مجاز است.
5- راه پله و پلكان هاي فرار 4-
1- براساس ضوابط اين دستورالعمل، پله هاي فرار، اعتباري به عنوان خروج اصولي ندارند و  
صرفاً براي بناهاي موجود و با تائيد مقام قانوني مسئول مجاز خواهد بود.
1- راههاي خروج از بنا و فرار از حريق 3
33
2- پله هاي فرار در ساختمان هاي جديد به عنوان مسير خروج و هي چيك از اعضاي آن قابل  
قبول نيست، ولي استفاده از آن براي بناهاي موجود با شرايط ذيل و با تائيد مقام قانوني مسئول مجاز
مي باشد.
4 -الف مي باشد: - - ابعاد پلكان فرار به شرح جدول 3  
4 -الف ابعاد پلكان فرار - 1- جدول 3
 ساختمان استاندارد ساختمان كوچك
عرض قابل قبول پله 450 ميليمتر 560 ميليمتر
ارتفاع پله 300 ميليمتر 230 ميليمتر
عرض پاخور پله 150 ميليمتر 230 ميليمتر
جنس پاخور پله فلزي مصالح جامد ميتواند حفره حفره باشد.
دسترسي از طريق پنجره مجاز مجاز
دسترسي از طريق در لولائي مجاز مجاز
در اين جدول مقصود از ساختمان كوچك ساختماني است كه ظرفيت پلكان آن كمتر از 10 نفر در هر طبقه باشد.
در اين جدول مقصود از ساختمان استاندارد ساختماني است كه ظرفيت پلكان آن حداكثر 20 نفر در هر طبقه باشد.
6- پله هاي برقي و پياده روهاي متحرك 4-
1- براساس ضوابط اين مقررات، پله ها و پله هاي برقي و كف ها و پياده روهاي متحرك، جزو
راه خروج محسوب نمي شوند.
7- شيبراه ها 4-
1- تمام شيبرا ههايي كه در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، بايد با -
ضوابط اين بخش مطابقت داشته باشند.
2- حداكثر شيب مسير شيبراه كه به عنوان خروج مورد استفاده قرار م يگيرد، براي -
ساختمان هاي جديد 1 به 12 است.
مبحث سوم
34
3- هر شيبراه بايد حداقل 1100 ميليمتر عرض مفيد داشته باشد، مگر در م واردي كه -
مقام قانوني مسئول، عرض كمتري را مجاز بداند، در آن صورت عرض راه مي تواند تا 750 ميليمتر
كاهش داده شود.
4- تمام شيبراه هاي واقع در داخل و خارج بنا، چنانچه خروج محسوب شوند، بايد همانند -
9 درمورد پلكان ها و راه پله ها شرح داده شده، دوربندي، مجزاسازي و - - 1- آنچه كه در بند 3
محافظت شوند. اين شيبراه ها و پاگردهاي بين آنها بايد داراي ساختاري ثابت و پايدار و كفي محكم،
يكپارچه، غيرمشبك و غيرلغزنده باشند.
5- عرض شيبراه ها و پاگردهاي آنها نبايد در هيچ قسمت از طول مسير خروج، كاهش -
يابد. طول و عرض هر پاگرد بايد دست كم برابر با عرض شيبراه درنظر گرفته شود.
6- هر شيبراه با شيب بيش از 1 به 15 بايد در هر دو طرف نرده، دس تگير داشته باشد. -
7- اگر شيب راه به عنوان بخشي از مسير خروج در نظر گرفته شود، بايد شرايط ذيل را -
تامين نمايد:
الف) ابعاد شيب به شرح زير باشد:
حداقل عرض مفيد شيبراه 180 سانتيمتر
حداكثر شيب 1 به 12
حداكثر شيب عرضي 1 به 48
حداكثر ارتفاع يك شيبراه 760 ميليمتر
8- در كاربري هاي صنعتي حداقل عرض مفيد شيب راه معادل 560 ميليمتر است. -
9- ساختار شيبراه بايد از نوع دائمي و مناسب بوده و از مصالح غيرسوختني و محدود -
استفاده گردد.
10- كف شيبراه بايد فاقد حفره باشد. -
11- ابتدا و انتهاي هر شيبراه و محل بازشو به شيبرا هها بايد پاگرد با شيب حداكثر 1 به 48 -
وجود داشته باشد.
12- عرض هر پاگرد شيبراه نبايد از عرض شيبراه كمتر باشد. -
1 متر نبايد بيشتر باشد. / 13- طول شيبراه در مسيرحركت از 5 -
1- راههاي خروج از بنا و فرار از حريق 3
35
14- عرض شيبراه در تمام طول مسير به هيچ عنوان نبايد كاهش يابد. -
15- نصب حفاظ هاي جان پناه و ديوارهاي جان پناه (مانع ديد ) در شيبرا ه هاي خارجي -
مانند پلكان داخلي و خارجي است.
8- سرسره هاي فرار 4-
1- طرح و نصب سرسر ههاي فرار در راه هاي خروج، فقط در مواردي مجاز خواهد بود كه در -
ضوابط اختصاصي راه هاي خروج برحسب نوع تصرف، به طور مشخص استفاده از آنها بلامانع اعلام شود.
سرسره هاي فرار به هر حال بايد مود تائيد مقام قانوني مسئول قرارگيرند.
2- جانشين كردن سرسره فرار به جاي "خروج هاي الزامي"، در تمام موارد منوط به تائيد -
مقام قانوني مسئول و رعايت تمام مقررات عمومي مربوط به خرو جها در اين مقررات خواهد بود.
همچنين هر سرسره فرار براي حداكثر 60 نفر درنظر گرفته شود.
3- در هر بنا و در هر بخش از يك بنا، سرسر ه هاي فرار نبايد بيش از 25 درصد كل -
ظرفيت خروج هاي الزامي را به خود اختصاص دهند، مگر آنكه در بخش ضوابط اختصاصي را ه هاي
خروج برحسب نوع تصرف، به گونة ديگري تصريح شده باشد.
5- ظرفيت را ههاي خروج
1- ظرفيت راه خروج در هر طبقه، هر بخش از يك بنا و هر فضاي مجزا و مشخص كه به 5-
تصرف انسان درآيد، بايد براي تمام متصرفان (بار متصرف) همان طبقه، بخش يا فضا درنظر گرفته
شود و براي تعداد اشخاص استفاد هكننده از راه خروج مناسب و كافي باشد. به اين منظور، بار متصرف
يا تعداد متصرفان هر بنا، هر بخش از يك بنا و به طور كلي هر فضا، نبايد از حاصل تقسيم مساحت يا
زيربناي اختصاص يافته به آن فضا بر واحد تصرف همان فضا كه به مترمربع به ازاي نفر در جدول
5- -الف مشخص شده، كمتر درنظر گرفته شود.
در مواردي كه در جدول براي يك نوع تصرف، مساحت ناخالص و مساحت خالص به صورت اعداد
جداگانه ارائه شده، براي تعيين بار متصرف بايد در محاسبات، عدد مربوط به مساحت ناخالص براي
كل بنا و عدد مربوط به مساحت خالص براي سطحي كه ب ه طور مشخص به آن تصرف اختصاص
مي يابد، انتخاب شود.__